छन्दसि विषये ध्वमो ध्वातित्ययम् आदेशो भवति। अन्तरेवोष्माणं वारयध्वात्। वारयध्वम् इति प्राप्ते।
"वारयध्वात्()" इति।
वृञो वृङो वा हेतुमण्णिजन्तात्? "वृञ्? आवरणे" (धा।पा।१८१३) इत्यस्माद्वा चुरादिणायन्ताल्लोट्(), तस्य ध्वम्(), तस्य ध्वात्()। "वारयध्वम्()" इति। टेरेत्त्वे कृते "सवाभ्यां वामौ"
३।४।९१ इत्यमादेशः॥