अपदेशो व्याजः, तद्वाचिनि तत्पुरुषे समासे पदशब्दे उत्तरपदे पूर्वपदं प्रकृतिस्वरं भवति। मूत्रपदेन प्रस्थितः। उच्चारपदेन प्रस्थितः। मूत्रशब्दः सिविमुच्योष्टेरू च इति ष्ट्रन्प्रत्ययान्तः, मूत्रयतेर् वा घञन्तः आद्युदात्तः। उच्चारशब्दो ऽपि घञन्तः थाथघञ्क्ताजबित्रकाणाम्
६।२।१४३ इत्यन्तोदात्तः। विशेषनसमासो ऽयं मयूरव्यंसकादिर् वा।
अपदेशे इति किम्? विष्णोः पदम् विष्णुपदम्।
"व्याजः" इति। छद्मेत्यर्थः। "मूत्रपदेन" इति। मूत्रव्याजेनेत्यर्थः। "ष्ट्रन्प्रत्ययान्तः" इति। "सिविमुच्योष्टेरूच्च" (द।उ।८।८३) [षिविमुच्योष्टेरू च-द।उ।] इत्यत्र ष्ट्रन्नित्यस्यानुवृत्तेः। "मूत्रयतेः" इति। "मूत्र पररुआवणे" (धा।पा।१९०९)। उच्चारशब्दोऽपि घञन्तः। ""थाथादि" इत्यादि। "घञन्तत्वात्()॥