चितेः कपि ६।३।१२७

चितिशब्दस्य कपि परतः दीर्घो भवति। एकचितीकः। द्विचितीकः। त्रिचितीकः।

चितेः कपि। , ६।३।१२६

"एकचितीकः" इति। एका चितिरस्येति बहुव्रीहिः, ततः "स्त्रियाः पुंवत्()" ६।३।३३ इत्यादिना पुंवद्भावः, "शेषाद्विभाषा" ५।४।१५४ इति कप्()॥

चितेः कपि १०३२, ६।३।१२६

चितेः कपि। "दीर्घ" इति शेषः। एकचितीक इति। "अग्न्याख्यस्थण्डिलविशेष" इति शेषः। एका चितिर्यस्येति विग्रहः। शैषिकः कप्। द्विचितीक इति। द्वे चिती यस्येति विग्रहः।

चितेः कपि ८६७, ६।३।१२६

एकचितीक इति। "शेषाद्बिभाषे"ति कपे। "दंष्ट्रे"ति वार्तिके दीर्घान्तः पबठ()ते। केचित्तु ह्यस्वान्तं पठित्वा "()आआदंष्ट्रः"इति बहुव्रीहौ दीर्घमाहुः, न तु तत्पुरुषे। इह षादिति। "काश्र्य"इति तालव्यापाठस्त्वनार्ष इति भावः। वनस्पतिभ्यो वनस्य णत्वमुदाहरति।