कतरशब्दः कतमशदश्च पूर्वपदम् कर्मधारये समासे ऽन्यतरस्यां प्रकृतिस्वरं भवति। कतरकठः, कतरकठः। कतमकठः, कतमकठः। कर्मधारयग्रहणम् उत्तरार्थम् इह तु प्रतिपदोक्तत्वादेव सिद्धम्।
"किंयत्तदो निर्धारणे द्वयोरेकस्य डतरच्()"
५।३।९२ "वा बूनां जातिपरिप्रश्ने डतमच्()"
५।३।९३ इति कतरकतमशब्दौ व्युत्पाद्येते, तेन तौ चित्स्वरेणान्तोदात्तौ। "कतरकठः" इति। "कतरकतमौ जातिपरिप्रश्ने"
२।१।६२ इति समानाधिकरणसमासः।
एतदर्थमपि कर्मधारयग्रहणं कस्मान्न भवति? इत्याह--"इह तु" इत्यादि। कतरकतमशब्दयोर्हि यः प्रतिपदसमासः स एव लक्षणप्रतिपदोक्तपरिभाषया (व्या।प।३) विज्ञायते। स च कर्मधारय एव।
तस्मात्? प्रतिपदोक्तत्वादेवैतत्समासस्य कर्मधारयत्वम्()। तस्मन्नैतदर्थं कर्मधारयग्रहणमुपपद्यते॥