मद्रात् परिवापणे ५।४।६७

कृञः इत्येव। मद्रशब्दात् परिवापणे डाच् प्रत्ययो भवति कृञो योगे। परिवापणं मुण्डनम्। मद्रशब्दो मङ्गलार्थः। मङ्गलं मण्डनं करोति मद्राकरोति। भद्राच् च इति वक्तव्यम्। भद्राकरोति नापितः कुमारम्। परिवापणे इति किम्? भद्रं करोति।

मद्रात्परिवापणे। , ५।४।६७

"मद्राकरोति" इति। मङ्गलपूर्वं मुण्डनं करोतीत्यर्थः। "भद्राच्चेति वक्तव्यम्()" इति। भद्रशब्दाच्च डाज्भवतीत्येतदर्थरूपं व्याख्येयमित्यर्थः। तत्रेदं व्याख्यानम्()--"समयाच्च यापनायाम्()" ५।४।६० इत्यतश्चकारोऽनुवत्र्तते, स चानुक्तसमुच्चयार्थः, तेन भद्रादपि भविष्यतीति॥

मद्रात्परिवापणे ११८३, ५।४।६७

मद्रात्परिवापणे। "डा"जिचि शेषः। मङ्गलार्थ इति। मङ्गलपर्याय इत्यर्थः। परिवापणंमुण्डनमिति। "केशान्वपते" इत्यादौ तथा दर्शनादिति भावः। माङ्गल्यमुण्डनेनेति। चौलेनेत्यर्थः। मद्रं करोप्ति भद्रं करोतीति। क्षेमं करोतीत्यर्थः। अत्र परिवापणाऽप्रतीतेर्न डाजिति भावः।

**** इति बालमनोरमायाम् तद्धितप्रक्रिया। ****

अथ तद्धितेषु रक्ताद्यर्थकाः।

-------------------

मद्रात्परिवापणे ३३०, ५।४।६७

परिवापणमिति। कर्मव्यापारमात्रवाचिनो वपेर्हेतुमण्णिचि ल्युडिति हरदत्त्#H। कर्मव्यापारः---फलं, तस्य कर्मनिष्ठत्वात्। तथा च फलमात्रवाचिन इत्यर्थः फलित इत्याहुः। माङ्गल्यमुण्डनेनेति। चौलदीक्षादौ।

भद्राच्चेति वक्तव्यम्। भद्राच्चेति। भद्रादित्यर्थग्रहणमिति व्याख्याने तु मङ्गलादिभ्योऽपि स्यादिति बोध्यम्।

इति तत्वबोधिन्यां तद्धितप्रक्रिया।

अथ तनादयः।