उद्विभ्यां काकुदस्य ५।४।१४८

उत् वि इत्येताभ्यां परस्य काकुदशब्दस्य लोपो भवति बहुव्रीहौ समासे। उद्गतं काकुदम् अस्य उत्का कुत्। विकाकुत्। तालु काकुदम् उच्यते।

उद्विभ्यां काकुदस्य ९७९, ५।४।१४८

लोपः स्यात्। उत्काकुत्। विकाकुत्॥

उद्विभ्यां काकुदस्य। , ५।४।१४८

"उत्काकुत्(), विकाकुत्()" इति। अन्त्यस्य लोपे कृते "वाऽवसाने" ८।४।५५ इति चत्र्वम्()। ननु च "आदेः परस्य" १।१।५३ इत्यादिलोपेन भवितव्यम्(), तत्कथमन्त्यस्य भवति? अन्त्यवचनो ह्रवयववचनोऽपि, स नियतदेशावयवमाचष्ट इत्युक्तम्()। तत्र यद्यादेः स्यात्(), समासान्तता नोपपद्यते॥

उद्विभ्यां काकुदस्य ८७६, ५।४।१४८

उद्विभ्यां काकुदस्य। लोप इति। उद्विभ्यां परस्य काकुदस्य लोपः स्याद्बहुव्रीहावित्यर्थः। उत्काकुदिति। उन्नतं काकुदं यस्येति विग्रहः। काकुदशब्दं व्याचष्टे-काकुदं ताल्विति।