तुमर्थे छन्दसि इत्येव। दृशे विख्ये इत्येतौ छन्दसि विषये निपात्येते। दृशेः केप्रत्ययः दृशे विश्वाय सूर्यम्। द्रष्टुम्। विख्ये त्वा हरामि। विख्यातुम्।
"दृशे" इति। दृशेः केप्रत्ययः। "विख्ये" इति। विपूर्वाच्चक्षिङ ख्यातेर्वा केप्रत्ययो निपात्यते॥
अथाशीर्लिङि विशेषमाह--लिङाशिषि। "लि"ङिति लुप्तषष्ठीकं पदम्। तिङ्()शित्सार्वधातुमित्यतस्तिङित्यनुवर्तते। तदाह--आशिषि लिङस्तिङिति। सार्वधातुकसंज्ञाऽपवादोऽयम्। ततश्च सार्वधातुकसंज्ञाकार्यं शबादि न भवति।