जहातेश्च इकारादेशो भवति अन्यतरस्यां हलादौ क्ङिति सार्वधातुके परतः। जहितः, जहीतः। जहिथः, जहीथः। हलादौ इत्येव, जहति। क्ङिति इत्येव, जहाति। सार्वधातुके इत्येव, हीयते। जेहीयते। पृथ्ग्योगकरणम् उत्तरर्थम्।
ईत्त्वापवाद इत्त्वमारभ्यते; अन्यतरस्यांग्रहणानुवृत्तेः। पक्षे तदपि भवत्येव। सार्वधातुक इत्येव--हीनः, हीनवान्()।
इह केचित्? "सार्वधातुके"
६।४।११० इत्यस्यानुवृतिं()त प्रत्याचक्षते।
कथम्()? "हलि परत ईत्त्वेत्त्वे प्राप्नुतः, द्विर्वचनं च; तत्र यदि परत्वादीत्त्वेत्त्वे स्यातां ततश्चेवर्णन्तताभ्यासस्य स्यात्(); तस्मादभ्यस्त ग्रहणमनुवत्र्तनीयम्(), त()स्मश्चानुवत्र्तमाने सार्वधातुकानुवृत्तिरपार्थिका" इति। एतच्चायुक्तम्(); अन्तरङ्गत्वात्()। "द्विर्वचनेनैव प्रागीत्त्वेत्त्वाभ्यां भवितव्यम्(),
तत्? कुतोऽभ्यासस्येवर्णान्तताप्रसङ्गः! अन्तरङ्गत्वन्तु द्विर्वचनस्याल्पापेक्षत्वात्()। तद्धि श्लुमात्रमपेक्षते। इत्त्वेत्त्वयोश्च बह्वपेक्षत्वाद्बहिरङ्गता, बहवपेक्षा च; तयोः पुनरङ्गस्य हलादौ क्ङिति सार्वधातुके विधानात्()।
जहातेरिति निर्देशात्? जिहीत इत्यतद्र जिहातेर्न भवति।
"पृथग्योगकरणमुत्तरार्थम्()" इति। "आच हौ"
६।४।११७ इत्येष विधिर्जहातेरेव यता स्यात्(), बिभेतेर्मा भूदिति॥
जहातेश्च। "इद्दरिद्रस्ये"त्यत इदिति, "भियोऽन्यतरस्या"मित्यतो हलीति चत्यभिप्रेत्य शेषं पूरयति--इत्स्याद्वेति। जहतीति। अब्यस्तत्वाददादेशे "श्नाब्यस्तयो"रित्याल्लोपः। जहाविति। जहतुः जहुः। जहिथ--जहाथ जहथुः दजह। जहौ जहिव जहिम। हाता। हास्यति। जहितादिति। जहिताम्--जहीताम् जहतु।