अविद्यमानोदात्ते च लसार्वधातुके परतो ऽभ्यस्तानाम् आदिरुदात्तो भवति। अनजाद्यर्थ आरम्भः। ददाति। जहाति। दधाति। जहीते। मिमीते। अनुदात्ते इति बहुव्रीहिनिर्देशो लोपयणादेशार्थः। मा हि स्म दधात्। दधात्यत्र।
अनजाद्यर्थमिदम्()। अजादौ त्वनुदात्ते पूर्वणैव सिद्धम्()। "जिहीते, मिमीते" इति। अत्र "तास्यनुदात्तेत्()"
६।१।१८० इत्यादिना लसार्वधातुकस्यानुदात्तत्वम्()। "भृञामित्()"
७।४।७६ इत्यभ्यासस्येत्त्वम्()।
"अनुदात्ते" इति शास्त्रीयस्यानुदात्तस्यायं निर्देश इति कस्यचिद्भ्रान्तिः स्यात्? अतस्तन्निरासार्थमाह--"अनुदात्त ति बहुव्रीहिनिर्देशः" इति अविद्यमानमुदात्तमस्मिन्नित्यनुदात्तम्()।
किमर्थं पुनर्बहुव्रीहिनिर्देशः? इत्याह--"लोपपणादेशार्थः" इति। लोपयणादेशयोः कृतयोरप्याद्युदात्तत्वं यथा स्यात्()। "मा हि स्म दधात्()। दधात्यत्र" इति।
स्मशब्दस्य प्रयोगः स्मोत्तरे लङ्? यथा स्यात्()। अत्र यदि शास्त्रीयस्यायं निर्देशः स्यात्(), "इतश्च"
३।४।१०० इतीकारलापे कृते यणादेशे चोदात्तं न स्यात्(), शास्त्रीयस्यानुदात्तस्याभावात्()। बहुव्रीहिनिर्देशे चात्रापि भवति; उदात्तस्येहाविद्यमानत्वात्()॥