मातृभूमिसूक्तम्
सत्यं वृहद् ऋतमुग्रं दीक्षा
तपो ब्रह्म यज्ञः पृथिवीं धारयन्ति ।
सा नो भूतस्य भव्यस्य पत्नी
उरुं लोकं पृथिवी नः करोतु ॥
यस्यां पूर्वे पूर्वजना विचक्रिरे
यस्यां देवा असुरानभ्यवर्तयन् ।
गवामश्वानां वयसश्च विष्ठा
भगं वर्चः पृथिवी नो दधातु ॥
विश्वम्भरा वसुधानी प्रतिष्ठा
हिरण्यवक्षा जगतो निवेशनी ।
वैश्वानरं विभ्रती भूमिरग्निं
इन्द्र ऋषभा द्रविणे नो दधातु ॥
जनं विभ्रती बहुधा विवाचसं
नानाधर्माणं पृथिवी यथौकसम् ।
सहस्र धारा द्रविणस्य मे दुहां
ध्रुवेव धेनुरनपस्फुरन्ती ॥
निधिं विभ्रती बहुधा गुहा वसु ।
मणि हिरण्यं पृथिवी ददातु मे ।
वसूनि नो वसुदा रासमाना
देवी दधातु सुमनस्यमाना ॥
उपस्थास्ते अनमीवा अयक्ष्मा
अस्मभ्यं सन्तु पृथिवि प्रसूताः ।
दीर्घं न आयुः प्रतिबुध्यमाना
वयं तुभ्यं बलिहृतः स्याम ॥
भूमे मातर्निधेहि मा
भद्रया सुप्रतिष्ठितम् ।
संविदाना दिवा कवे
श्रियं मा धेहि भूत्याम् ॥
-अथर्ववेद का० १२ सू० १, मं० १,३,६, ४५, ४५, ६२, ६३।
Proofread by Mandar Mali