शिवोहंस्तोत्रम्
(स्रग्धरावृत्तम्)
स्वार्चिः सत्यस्य सत्यं गुणरहितपराकाशरूपं प्रशान्तं
सर्वस्मिन् यत्स्वमात्रं सदिति चिदिति वा दृश्यशून्यं विशुद्धम् ।
मायाऽविद्यादिहीनं निरतिशयसुखं निस्तरङ्गाब्धिवद्यत्
अद्वैतं ब्रह्म नित्यं श्रुतिषु निगदितं केवलं तच्छिवोऽहम् ॥ १॥
विश्वं नेति प्रमाणाद्विगलितजगदाकारभासा स्वमात्रः
सम्यक् सच्चिद्धनैकामृतसुखकलास्वादतृप्तो विवेकी ।
निर्द्वन्द्वो नित्यमुक्तो विगलितममताहङ्कृतिर्नित्यतृप्तः
आस्ते यद्ब्रह्ममात्रं श्रुतिषु निगदितं केवलं तच्छिवोऽहम् ॥ २॥
आदौ मध्ये तथान्ते जनिमृतिफलदं कर्ममूलं सुदुःखं
छित्त्वा संसारवृक्षं निजनिरतिशयाऽसङ्गशस्त्रेण पूर्णम् ।
भासा यस्यैव सर्वं भसितयतिरुचा भासकं भावनानां
जीवो ब्रह्मैव यत्स्याच्छ्रुतिषु निगदितं केवलं तच्छिवोऽहम् ॥ ३॥
ज्ञात्वा निःसारमेवं जगदखिलमिदं भ्रान्तिमोहप्रदं यत्
त्यक्त्वा भोगैकवाञ्छां विरतियुत इतो मन्यते यत्स्वसौख्यम् ।
आमृत्योर्बह्मलोकं शत शत गुणितं तारतम्येन भान्तं
यस्मिन्नल्पं सुखं यच्छ्रुतिषु निगदितं केवलं तच्छिवोऽहम् ॥ ४॥
मृत्योराप्नोति मृत्युं स इह जगदिदं यस्तु नानेव पश्येत्
उक्त्वा यत्पूर्णरूपं श्रुतिशिरसि मतं नेह नानास्ति वाचा ।
आप्तोक्त्या भाति यद्वद्व्यपगतफणिनीरज्जुरेका भ्रमान्ते
तद्वद्ब्रह्माद्वयं यच्छ्रुतिषु निगदितं केवलं तच्छिवोहऽम् ॥ ५॥
(अनुष्टुप् छन्दः)
य एवमनुसम्प्राप्तं पञ्चश्लोकात्मकं हरम् ।
स्वरूपमनुसन्धाय पठते मुक्त एव सः ॥
इति श्रीमत् परमहंसपरिव्राजकाचार्य सद्गुरु भगवान्
श्रीधरस्वामीमहाराजविरचितं श्रीशिवोऽहंस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।
रचनास्थानं - काफी उद्यानं, चिक्कमगळूरु, संवत्सरः १९४३
Proofread by Manish Gavkar