कालीकवचम् ३
श्री जगन्मङ्गलकवचम् अथवा श्यामाकवचम्
भैरव्युवाच -
कालीपूजा श्रुता नाथ भावाश्च विविधाः प्रभो ॥
इदानीं श्रोतुमिच्छामि कवचं पूर्वसूचितम् ॥ १॥
त्वमेव स्रष्टा पाता च संहर्ता च त्वमेव हि ।
त्वमेव शरणन्नाथ त्राहिमां दुःखसङ्कटात् ॥ २॥
भैरव उवाच
रहस्यं शृणु वक्ष्यामि भैरवि प्राणवल्लभे ।
श्रीजगन्मङ्गलन्नाम कवचं मन्त्रविग्रहम् ॥ ३॥
पठित्वा धारयित्वा च त्रैलोक्यं मोहयेत्क्षणात् ।
नारायणोऽपि यद्धृत्वा नारी भूत्वा महेश्वरम् ॥ ४॥
योगिनङ्क्षोभमनयद्यद्धृत्वा च रघूत्तमः ।
वरतृप्तो जघानैव रावणादिनिशाचरान् ॥ ५॥
यस्य प्रसादादीशोऽहं त्रैलोक्यविजयी विभुः ।
धनाधिपः कुबेरोऽपि सुरेशोऽभूच्छचीपतिः ॥ ६॥
एवं हि सकला देवास्सर्वसिद्धीश्वराः प्रिये ।
श्रीजगन्मङ्गलस्यास्य कवचस्य ऋषिः शिवः ॥ ७॥
छन्दोऽनुष्टुप्देवता च कालिका दक्षिणेरिता ।
जगतां मोहने दुष्टविजये भुक्तिमुक्तिषु ॥ ८॥
योषिदाकर्षणे चैव विनियोगः प्रकीर्तितः ।
शिरो मे कालिका पातु क्रीङ्कारैकाक्षरी परा ॥ ९॥
क्रीङ्क्रीङ्क्रीं मे ललाटञ्च कालिका खड्गधारिणी ।
हूं हूं पातु नेत्रयुगं ह्रीं ह्रीं पातु श्रुती मम ॥ १०॥
दक्षिणे कालिका पातु घ्राणयुग्मं महेश्वरी ।
क्रीङ्क्रीङ्क्रीं रसनाम्पातु हूं हूं पातु कपोलकम् ॥ ११॥
वदनं सकलम्पातु ह्रीँ ह्रीँ स्वाहास्वरूपिणी ।
द्वाविंशत्यक्षरी स्कन्धौ महाविद्या सुखप्रदा ॥ १२॥
खड्गमुण्डधरा काली सर्वाङ्गमभितोऽवतु ।
क्रींह्रूँह्रीँ त्र्यक्षरी पातु चामुण्डा हृदयं मम ॥ १३॥
ऐंहूँओंऐं स्तनद्वन्द्वं ह्रीम्फट्स्वाहा ककुत्स्थलम् ।
अष्टाक्षरी महाविद्या भुजौ पातु सकर्तृका ॥ १४॥
क्रीङ्क्रींहूंहूंह्रींह्रीङ्कारी पातु षडक्षरी मम ।
क्रीं नाभिं मध्यदेशञ्च दक्षिणे कालिकाऽवतु ॥ १५॥
क्रींस्वाहा पातु पृष्ठञ्च कालिका सा दशाक्षरी ।
क्रीं मे गुह्यं सदा पातु कालिकायै नमस्ततः ॥ १६॥
सप्ताक्षरी महाविद्या सर्वतन्त्रेषु गोपिता ।
ह्रींह्रीं दक्षिणे कालिके हूंहूं पातु कटिद्वयम् ॥ १७॥
काली दशाक्षरी विद्या स्वाहा मामूरुयुग्मकम् ।
ॐ क्रीङ्क्रीं मे स्वाहा पातु कालिका जानुनी सदा ॥ १८॥
कालीहृन्नामविद्येयञ्चतुर्वर्गफलप्रदा ।
क्रींह्रींह्रीं पातु सा गुल्फन्दक्षिणे कालिकाऽवतु ॥ १९॥
क्रींह्रूंह्रीं स्वाहा पदम्पातु चतुर्द्दशाक्षरी मम ।
खड्गमुण्डधरा काली वरदाभयधारिणी ॥ २०॥
विद्याभिस्सकलाभिः सा सर्वाङ्गमभितोऽवतु ।
काली कपालिनी कुल्ला कुरुकुल्ला विरोधिनी ॥ २१॥
विप्रचित्ता तथोग्रोग्रप्रभा दीप्ता घनत्विषा ।
नीला घना वलाका च मात्रा मुद्रा मिता च माम् ॥ २२॥
एतास्सर्वाः खड्गधरा मुण्डमालाविभूषणाः ।
रक्षन्तु दिग्विदिक्षु मां ब्राह्मी नारायणी तथा ॥ २३॥
माहेश्वरी च चामुण्डा कौमारी चापराजिता ।
वाराही नारसिम्ही च सर्वाश्चामितभूषणाः ॥ २४॥
रक्षन्तु स्वायुधैर्दिक्षु विदिक्षु मां यथा तथा ।
इति ते कथितं दिव्यं कवचं परमाद्भुतम् ॥ २५॥
श्रीजगन्मङ्गलन्नाम महाविद्यौघविग्रहम् ।
त्रैलोक्याकर्षणं ब्रह्मन्कवचं मन्मुखोदितम् ॥ २६॥
गुरुपूजाँ विधायाथ विधिवत्प्रपठेत्ततः ।
कवचन्त्रिस्सकृद्वापि यावज्जीवञ्च वा पुनः ॥ २७॥
एतच्छतार्द्धमावृत्य त्रैलोक्यविजयी भवेत् ।
त्रैलोक्यङ्क्षोभयत्येव कवचस्य प्रसादतः ॥ २८॥
महाकविर्भवेन्मासं सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् ।
पुष्पाञ्जलीन्कालिकायै मूलेनैवार्पयेत् सकृत् ॥ २९॥
शतवर्षसहस्राणां पूजायाः फलमाप्नुयात् ।
भूर्जे विलिखितञ्चैतत् स्वर्णस्थन्धारयेद्यदि ॥ ३०॥
विशाखायां दक्षबाहौ कण्ठे वा धारयेद्यदि ।
त्रैलोक्यं मोहयेत् क्रोधात्त्रैलोक्यञ्चूर्णयेत्क्षणात् ॥ ३१॥
पुत्रवान्धनवाञ्श्रीमान्नानाविद्यानिधिर्भवेत् ।
ब्रह्मास्त्रादीनि शस्त्राणि तद्गात्रस्पर्शनात्ततः ॥ ३२॥
नाशमायाति या नारी वन्ध्या वा मृतपुत्रिनी ।
बह्वपत्या जीवतोका भवत्येव न संशयः ॥ ३३॥
न देयम्परशिष्येभ्यो ह्यभक्तेभ्यो विशेषतः ।
शिष्येभ्यो भक्तियुक्तेभ्यो ह्यन्यथा मृत्युमाप्नुयात् ॥ ३४॥
स्पर्द्धामुद्धूय कमला वाग्देवी मन्दिरे सुखे ।
पौत्रान्तं स्थैर्यमास्थाय निवसत्येव निश्चितम् ॥ ३५॥
इदं कवचमज्ञात्वा यो भजेद्(कालि)घोरदक्षिणाम् ॥
शतलक्षम्प्रजप्त्वापि तस्य विद्या न सिद्ध्यति ॥
सहस्रघातमाप्नोति सोऽचिरान्मृत्युमाप्नुयात् ॥ ३६॥
इति कालीकवचं अथवा जगन्मङ्गलकवचम् अथवा श्यामाकवचं सम्पूर्णम् ।
Proofread by lalitha parameswari parameswari.lalitha at gmail.com