Shri Dakshayani Stotram

 श्रीदाक्षायणीस्तोत्रम् 
गम्भीरावर्तनाभिर्मृगमदतिलका वामबिम्बाधरोष्ठी
      श्रीकान्ता काञ्चिदाम्ना परिवृतजघना कोकिलालापवाणी ।
कौमारी कम्बुकण्ठी प्रहसितवदना धूर्जटिप्राणकान्ता
      रम्भोरूः सिंहमध्या हिमगिरितनया शाम्भवी नः पुनातु ॥ १॥

दद्यात् कल्मषहारिणी शिवतनुः पाशाङ्कुशालङ्कृता
      शर्वाणी शशिसूर्यवह्निनयना कुन्दाग्रदन्तोज्ज्वला ।
कारुण्यामृतपूर्णवाग्विलसिता मत्तेभकुम्भस्तनी
      लोलाक्षी भवबन्धमोक्षणकरी निश्रेयसं सन्ततम् ॥ २॥

मध्येसुधाब्धि मणिमण्टपरत्नवेद्यां
      सिंहासनोपरिगतां परिपीतवर्णाम् ।
पीताम्बराभरणमाल्यविचित्रगात्रीं
      देवीं भजामि दृढबुद्धतलेडजिह्वां (?) ॥ ३॥

सन्नद्धां विविधायुधैः परिवृतामालीकुमारीगणैः
ध्यायेदीप्सितदायिनीं त्रिनयनां सिंहाधिरूढां सिताम् ।
शङ्खं चक्रधनूंषि चारु(चक्रमथो धनुश्च) दधतीं
बिभ्रा(दिव्या) युधां तर्जनीं
वामे शक्तिमसिं महेषुभितरे श्रीशक्तिशूलं भजे ॥ ४॥

किंशुकच्छदविशाललोचनीं किञ्च नागरसवल्लिसंयुताम् ।
अङ्गचम्पकसमानवर्णिनीं शङ्करप्रियसतीं नमाम्यहम् ॥ ५॥

आरुह्य सिंहमसिचर्मरथाङ्गशङ्ख-
      शक्तित्रिशूलशरचापधरा पुरास्तात् ।
गच्छ त्वमम्ब दुरिते पथि दुष्टसत्त्वात्
      संरक्षणाय सततं मम देवि दुर्गे ॥ ६॥

दिनकरशशिनेत्रे दिव्यते (देव्युमे) रुद्रगात्रे
      घनसमुचितगात्रे कल्पवल्लीसवित्रि ।
अनवरतपवित्रे ह्यम्बिके कालरात्रे
      मुनिविनुतचरित्रे मोहने शैलपुत्रि ॥ ७॥

जलरुहसमपाणे सत्कलाबाणतूणे
      सुललितमुखवीणे सर्वविद्याप्रवीणे ।
अलघुनुतपुराणे ह्यर्थभाषाधुरीणे-
      प्यलिसमुदयवेणि ग्रावजे शम्भुराज्ञि ॥ ८॥

विविधगुणकराली विश्वतत्त्वावराली
      शिवहृदयसमेली स्वयभवामथाली (?) ।
नवमणिमयमौली नागरक्षोविभाली
      धवलभसितधूलीधारिणी भद्रकाली (?) ॥ ९॥

जननमरणहारी सर्वलोकोपकारी
      जननजतविहारी चारुवक्षोरुहारी (?) ।
कनकगिरिविहारी कालगर्वोपहारी
      घनफणधरहारी कालि कौमारि गौरि (?) ॥ १०॥

मलहरुनिमतङ्गी मन्त्रयन्त्रप्रसङ्गी
      वलयितसुभुजङ्गी वाङ्मयी मौनसङ्गी (?) ।
विलयभयविहङ्गी विश्वतो रक्षपाङ्गी
      कलितजयतुरङ्गी खण्डचन्द्रोत्तमाङ्गी (?) ॥ ११॥

अम्ब त्वदाराधनतत्पराणां
      मुखारविन्दे सरसं कवित्वम् ।
करारविन्दे वरकल्पवल्ली
      पदारविन्दे नृपमौलिराजिः ॥ १२॥

पुरवैरिधात्रि मुरवैरिपूजिते
      जलदालिवेणि फलदायिके शिवे ।
सदयं ससम्पदुदयं कुरुष्व मे
      जगदम्ब शाम्भवि कदम्बवासिनि ॥ १३॥

विजयविभवदात्री विश्वकल्याणगात्री
      मधुकरशुभवेणी मङ्गलापासवाणी ।
शतमखविधिगीता शाम्भवी लोकमाता
      कलिरिपुजयघोटी कामकोटिः सहाया ॥ १४॥

मधुपमहितमौर्वी मल्लिकामञ्जुलोर्वी-
      धरपतिवरकन्या धर्मभूतेषु धन्या ।
मणिमयघनवीणा मञ्जरीदिव्यबाणा
      कलिरिपुजयघोटी कामकोटिः सहाया ॥ १५॥

अम्ब त्वदंशोरणुरंशुमाली
      तवैव मन्दस्मितबिन्दुरिन्दुः ।
यादृच्छिकं संल्लपितं त्रयी ते
      पुम्भावलीला पुरुषत्र यान्ति (?) ॥ १६॥

दर्वेदनानभवनैः परिदयमाना
      निर्वेदमेति नितरां कलना मदीया ।
पर्वेन्दुसुन्दरमुखि प्रणतानुकम्पे
      सर्वेश्वरि त्रिपुरसुन्दरि मे प्रसीद ॥ १७॥

यत्प्रभापटलपाटलं जगत् पद्मरागमणिमण्डपायते ।
पाशपाणि सणिपाणि भावये चापपाणि शरपाणि दैवतम् ॥ १८॥

ऐश्वर्यमष्टविधमष्टदिगीश्वरत्व-
      मष्टात्मता च फलमाश्रयिणामितीव ।
मुद्रां वहन् घनधियो वटमूलवासी
      मोदं तनोतु मम मुग्धशशाङ्कचूडः ॥ १९॥

गेहं नाकति गर्वितः प्रणमति स्त्रीसङ्गमो मोक्षति
      द्वेषी मित्रति पातकं सकतति क्षमावल्लभो दासति ।
मृत्युर्वैद्यति दूषणं सुगुणति त्वत्पादसेवनात्
      त्वां वन्दे भवभीतिभञ्जनकरीं गौरीं गिरीशप्रिये ॥ २०॥

पातय वा पाताले स्थापय वा सकललोकसाम्राज्ये ।
मातस्तव पदयुगलं नाहं मुञ्चामि नैव मुञ्चामि ॥ २१॥

आपदि किं करणीयं स्मरणीयं चरणयुगलमम्बायाः ।
तत्स्मरणं किं कुरुते ब्रह्मादीनपि च किङ्करीकुरुते ॥ २२॥

मातर्मे मधुकैटभन्नि महिषप्राणापहारोद्यमे
      हेलानिर्मितधूम्रलोचनवधे हे चण्डमुण्डार्दिनि ।
निश्शेषीकृतरक्तबीजदनुजे नित्ये निशुम्भापहे
      शुम्भध्वंसिनि संहराशु दुरितं दुर्गे नमस्तेऽम्बिके ॥ २३॥

रक्ताभामरुणांशुकाम्बरधरामानन्दपूर्णाननां
      मुक्ताहारविभूषितां कुचभरक्लान्तां सकाञ्चीगुणाम् ।
देवीं दिव्यरसान्नपात्रकरकामम्भोजदर्वीकरां
      ध्याये शङ्करवल्लभां त्रिणयनामन्बां सदानप्रदाम् ॥ २४॥

उद्यद्भानुनिभां दुकूलवसनां क्षीरोदमध्ये शुभे
      मूले कल्पतरोः स्फुरन्मणिमये सिंहासने संस्थिताम् ।
बिभ्राणां करयोः सुवर्णचषकं बीजं च शाल्युद्भवं
      भक्ताभीष्टवराभयाञ्जलिपुटां ध्यायेऽन्नपूर्णेश्वरीम् ॥ २५॥

वामे पायसपूर्णहेमकलशं पाणौ वहन्ती मुदा
      चान्ये पाणितले सुवर्णरचितां दर्वी च भूषोज्ज्वलाम् ।
अम्बा शुद्धदुकूलचित्रवसना कारुण्यपूर्णेक्षणा
      श्यामा काचन शङ्करप्रियतमा शातोदरी दृश्यते ॥ २६॥

करेण चञ्चन्मणिकङ्कणेन
      दर्वी दधानां धवलान्नपूर्णाम् ।
कदावलोके करुणालवालां
      काशीपुरीकल्पलतां भवानीम् ॥ २७॥

या माणिक्यमनोज्ञहारविभुना (सहिता) सिन्दूरभासान्विता
      तारानायकशेखरा त्रिनयना पीनस्तनोद्भासिता ।
बन्धूकप्रसवारुणाम्बरधरा मार्ताण्डकोट्युज्ज्वला
      सा दद्याद्भुवनेश्वरी भगवती श्रेयांसि भूयांसि नः ॥ २८॥

माणिक्यनूपुरविभूषितपादपद्मां
      हस्तारविन्दकरुणारसपूर्णदर्वीम् ।
सन्ध्यारुणांशुकधरां नवचन्द्रचूडां
      मन्दस्मितां गिरिसुते भवतीं भजामि ॥ २९॥

इति श्रीदाक्षायणीस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।

Proofread by Rajesh Thyagarajan