Shrimad Shankaracharya Stotram

श्रीमद्शङ्कराचार्यस्तोत्रम्

(पृथ्वीवृत्तम ) नसन्नसदसत्तथानचभवेदसद्यततत् नसत्वमपिनोरजोनचतमोनमायातथा । श्रुतौविततवस्तुयत्परमहोऽद्वयं कीर्तितम् नमामि तमहङ्गुरुप्रणतवत्सलं शङ्करम् ॥ १॥ नयत्स्फुरतिवा भवेत्स्फुरणमप्यहो यत्रतत् शिवोषमथजीवकोषमितिवाऽपिसोषन्तथा । चिदेकरसमद्वयं विततनिर्विकल्पं शुभम् नमामि तमहङ्गुरुप्रणतवत्सलं शङ्करम् ॥ २॥ अचिन्त्यभवनाशिकाप्रणतभक्तहृत्तापहा सदैवकरुणालयाभवतियस्यभक्तिःशिवा । स्वतःप्रभपनामयं सकलभासकञ्चाद्वयम् नमामि तमहङ्गुरुप्रणतवत्सलं शङ्करम् ॥ ३॥ नयत्रकरणञ्चनोकिमपिकर्यमिषत्तथा नयत्रकथमप्यहोविकृतिमच्चदुःखास्पदम् । सदैवसुसमाहितं विगतकल्मषञ्चित्सुखम् नमामि तमहङ्गुरुप्रणतवत्सलं शङ्करम् ॥ ४॥ दिवानरजनीतथाकिमपियत्रसुर्यादिकम् नयस्यजननन्तथामृतरपिस्वतो निर्मलम् । स्वपूर्णनिजरूपकं सकलमङ्गलानाम्परम् नमामि तमहङ्गुरुप्रणतवत्सलं शङ्करम् ॥ ५॥ ॥ इति श्रीमत् परमहंसपरिव्राजकाचार्य सद्गुरु भगवता श्रीधरस्वामिना विरचितं श्रीमद्शङ्कराचार्यस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥ रचनास्थलमः काॅही उद्यानवन चिक्कमङ्गळूर रचनाकालः कार्तिक पौर्णिमा शके १८६५