श्रीराघवेन्द्रसन्तोषप्रदस्तोत्रम्
श्रीधामनि नरिमाधावय मम बोधातिरहितचित्तं
बाधापहरदसाधारणगुण मेधाविवर विना त्वाम् ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ १॥
रामाकटितटसोमाननकुचसीमारुचिमनुभोक्तुं
हेमाभरणकसामादिभिरपि मामाप्तमवधुनीते ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ २॥
घर्मापरहणशर्मावह तव धर्माभिकलितपादू
नर्मानतजनकर्माहितमपि धर्माययसि महात्मन् ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ ३॥
वेलावनमतिमेलाब्धैसलिलमालामनुभविता चेत्
कीलालधिमणि जालाकृतियशसो लाघवमुदधेः स्यात् ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ ४॥
द्रागागतसुजनागार तुरगनागादि वविधसम्पत्
त्यागादर करुणागार बहुलभोगापकपदपद्म ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ ५॥
यं कामयति कलङ्कावह बहुपङ्काकृतिरपि यत्त्वं
तं काममिममशङ्काकलितमलं कारयसि हि तेन ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ ६॥
नारीति गदित मारीग्रहगति घोरीकृत भववार्धेः (दूरीकृत भववार्धेः)
तारी भव मयि चारी भवति हि का रीतिरियमुपेक्षा ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ ७॥
मन्दाशयमपि वृन्दारक कुरुवृन्दाभयसि तथान्धं (गुरुविन्दापयसि)
शन्दाशु वितर कन्दासिततनुनन्दात्मजपदभक्तिम् ।
राजानसि गुराजामवरव भूजायित शरणं मे
तोषं दश दिश दोषं परिहर जोषं किमसि दयाळो ॥ ८॥
कृष्णाभिदकविरष्टार्णकमनु पुष्टां नुतिमवधूतः
कष्टार्जितामतिरिष्टार्थद तव शिष्टार्पयति विरच्य ।
राजानसि गुरुराजामरवर भूजायित शरणं मे
तोषं दिश दिश दोष परिहर जोषं किमसि दयालो ॥ ८॥
इति श्रीकृष्णावधूतविरचिते श्रीराघवेन्द्रतन्त्रे नवमपटले
सन्तोषप्रदस्तोत्रं नाम नामाष्टमोऽध्यायः सम्पूर्णः ।
Proofread by Gopalakrishnan, PSA Easwaran